13 Kasım 2006

Cuma gecesine dair

Ali'yle buluş, Armada'ya gidin. Kıvırım ve T gelsin.
Armada'da Gizmo'yu bekleyin.
Hep birlikte yemek yensin. Sonra sürpriz hediyeler verilsin.
(Yok öyle yağma, Ali'nin doğumgünü Temmuz'daydı diye hediyesiz mi kalsın yani?)
En güzel hediye bana düşsün. (hehe)
(Evde tekrar tekrar denedim, bayıldım; kimono gibi harika bir şey)
Sonra Gizmo mutsuz bir şekilde okula dönsün. Çünkü çalışması var:(
Armada'dan AŞTİ'ye yürü. AŞTİ'den Ankaray'a binip Şaman'a git.
İçeride herkesin aynı anda iki sigara içtiği dumanaltı ortama gir, nefes alama.
Konuş, konuş, konuş...
Paylaş, paylaş, paylaş...
Gül bol bol, sevin çocuk gibi
Böyle bir gece geçirdiğin için çok çok sevin
Bu insanlara müteşekkir ol.
Hem içinden, hem de yüzlerine karşı "iyi ki varlar, iyi ki varsınız," de
Biraz dedikodu yap, biraz geçmişten bahset.
Yine gül, yine paylaş
Zaman zaman hüzünlen.
Arada bir saatine bak, zamanın nasıl geçtiğini gör
Gecenin biteceğini düşünüp buruk buruk gülümse
Kendini güvende hisset, mutlu hisset
Bu insanların hep yanında olmasını iste
Sonra Gizmo da katılsın, ama pek konuşmasın; mutsuz çünkü
Paylaşmadığı için çözüm üreteme
Bekle, yardım isterse yardım et, şimdi boğma
Sonra Şaman'dan kalkıp Kızılay'a yürü
Kıvırımın durağına gelince otobüsün kaçtığını anlayın
O sırada üst geçitten birileri aşağıya işesin bol bol
Kıvırımın ne yapacağı konuşulduğu için ıslanmayın
Ankaray'a binip AŞTİ'de inin
Armada'ya arabayı almaya yürüyün tekrar
Kıvırım ve T eve yürüyerek dönsünler
Onlar gitmeden önce sarılarak vedalaşın
Sen Gizmo ve Ali'yi yurda bırak
Araba hareket ettiğinde geriye dönüp bakama
Eve dönerken bir daha ne zaman görüşüleceğini düşün
Ne zaman bu kadar mutlu ve huzurlu olacağını kurgula
Eve gir, bu güzel geceyi yaşayabildiğin için teşekkür et
Ve devamını iple çek,
Bir an önce olmasını dileyerek
Çünkü hep özleyerek geçiyor zaman
Hep mahrum, hep birarada olmayı isteyerek
...

4 yorum:

Elif Derviş dedi ki...

Canım benim, şu son iki senedir (hatta belki öncesinde de) öyle çok şeyi bir arada yaşadın ki, sanki hala bir çıkış arıyorsun...buldun da galiba, ki bu iyi bir şey...ama keşke hüzünlenmeden yapabilsen bunu...yani aslında iki taraftan da mahrum olmadığını, iki tarafta da çok sevildiğini - hatta başka taraflarda da- daha çok hatırlasan...bilmiyorum, belki de saçmalıyorum, ama öyle bir kederli bitirmişsin ki yazını... o kadar güzel şeylere sahipsin ki, her açıdan, sen benden iyi biliyorsun... nolur kendini üzmeden ya...yeter artık yıprandığın valla... biliyorum bu aralar Burcu'nun gidişi de çok tetikledi üzüntünü, ama kim kimi değiştirebilmiş ki allahaşkına? Ben senin için korktuğumda etkileyebildim mi seni? Bir yere kadar çıkarabildim sesimi, sonra
korktuğumla kaldım, kendi kendimi telkin ettim "Elif çıkacak bunun içinden de kendi kendine" dedim...Burcu'yla da aynı şey olacak inan bana..sonunda üzülse de üzülmese de kendi bildiğini okuyacak (ki ben de öyle yapardım, sen de öyle yapardın...) ve inşallah bir şekilde hepimiz gibi düze çıkacak, belki biraz yaralanarak, belki de bizim olumsuz beklentilerimizi yalan çıkararak...kim bilebilir ki canım arkadaşım benim...üzülme artık...çok seviliyorsun.

miso dedi ki...

Canım arkadaşım
Bu ne menem bir sevgi arsızlığıdır ben de bilemedim inan. Sevildiğimi bilmem mi hiç? Biliyorum inan ki. Ama bu çocuklar bana nefes oldular. Olmasalardı boğulup kalacaktım Elif, bildiğin gibi değil. Ne vakit bu kadar zayıf düştüğümü de anlayamamışım işin garibi. Kendini en dipte buluyor bazen insan, çıkmak zor geliyor, daha kötüsü çıkmak insanın içinden bile gelmiyor. Bir garip sırtlandı beni bu çocuklar işte bu durumda. Kurtarıcım oldular. Ben de onlara bir şeyler oldum muhtemelen; ama ne olduğumu bilmiyorum inan. Sadece çok sevdiklerini biliyorum.
Senin ne çok sevdiğini ve seni ne çok sevdiğimi de biliyorum tabi, sakın aklına bir şey gelmesin. Ama bu farklı oldu, can oldu bana. İyi ki de oldu :)

Adsız dedi ki...

BELKİDE BÖYLESİ DAHA İYİ...
HASRET KALMAKTAN BAHSEDİYORUM.
YANINDA OLMASINI İSTEDİĞİN HERKES ,HERŞEY YANINDA OLSAYDI ...
YAŞADIĞIN GÜZELLİKLERİN FARKINA VARABİLİRMİYDİN ?
GENEL'E MAL EDEYİM VARABİLİRMİYDİK?
HİÇ SANMAM.
ARASIRA YAPILAN KAÇAMAKLAR ...
ÖZLEMLE YOĞURULMUŞ SOHPETLER...
HASRETLE KUCAKLANAN TANIŞ LAR...
O ANIN TADINI YAŞATAN GERÇEKLER YANİ
İŞTE DOĞALI/OLMASI GEREKEN BU DEDİRTEN ŞEY

miso dedi ki...

merhaba diagonel
haklısın cidden. ama bazen sıkılıyor insan bu kadar beklemekten sanırım :(