Kızılay lay lay

Uzun zaman olmuştu Kızılay'a böyle inmeyeli. Bir an utandım kendimden; etrafımdan, hemen yanıbaşımdaki insanlardan ne kadar uzak kaldığımı gördüm çünkü bu akşam.

Annemlere gittik ve oğlanı bırakıp çıktım ben. Bu gece ayrı ayrı programlarımız var. Ben Kızılay'a gideceğim çok canım biriyle buluşmaya. Geri dönüşte kuzen beni alıp eve bırakıcak. Neyse, otobüs bekledim 20 dakika. Ve dondum. Oysa hava o kadar da soğuk değil. Neden mi dondum? Beklemeyi unutmuşum. Evet, sanki anamın karnından arabayla doğmuş gibiyim şu anda.

Sonra annemlerin oradaki evlerden birinden temizlikten çıkan genç bir bayanla taksiye binip en yakın otobüs durağına gittik. Bana orada çalıştığı evin ne kadar güzel olduğunu anlattı. Bir de sürekli sıcacık deyip durdu. O kadar moralim bozuldu ki, anlatamam. Abla bize mümkün değil buralar filan dedi. Sadece tebessüm edebildim, diyebilecek hiç bir şey yoktu.

Allahtan sonra otobüste moralim düzeldi. Allahım memlekette bu kadar mı kro adam varmış, ne zaman sayıları artmış ben kaçırmışım ipin ucunu inanın. Arkamda duran iki tip az ilerideki koltukta oturan iki kız hakkında neler konuştular anlatamam. Dönüp bakamadım bile suratlarına; medusa gibi taşa döndürürler diye korktum. Sadece suratlarını canlandırmaya çalıştım gözümün önünde; uzun mamut dişleri, dudak kenarlarından aşağıya sızan tükürük partikülleri ...

Bir önerim var. Nasıl ki yardım hatları var, işte yüz bilmem kaç alo zabıta, bir diğeri polis filan, bence acilen alo maganda hattı filan kurulmalı. Hatta derece derece olmalı. O numarayı çevirdikten sonra magandalık dozuna göre bir takım numaralar tuşlamalı. Mesela 1 tuşlanınca maganda, 5 hıyar, 7 neandertal, en fenası 9 da kuduz tecavüzcü filan olabilir. Hoş, yardıma koşacak adamların klasmanı konusunda şüpheliyim ama, neyse artık.

Şimdi bir internet kafeden yazıyorum.

Eve geri dönebilmek umuduyla

Umutlu miso :)